
BESCHERMENDE KLEDING VOLGENS EN 11612
KLEDING VOOR BESCHERMING TEGEN HITTE EN VLAMMEN
In werkomgevingen waar werknemers worden blootgesteld aan mogelijke gevaren van hitte en vlammen, speelt effectieve bescherming door middel van speciale beschermende kleding een cruciale rol. De norm EN 11612 definieert de eisen en testmethoden voor beschermende kleding die bescherming biedt tegen hitte en vlammen. Deze norm specificeert niet alleen de minimale vereisten voor materialen en constructie, maar garandeert ook dat de kleding betrouwbare bescherming biedt in verschillende situaties. De belangrijkste aspecten van de EN 11612 norm en het belang ervan voor de veiligheid op de werkplek worden hieronder nader toegelicht.
Klik hier om direct naar BESCHERMENDE KLEDING NAAR EN 11612 te gaan!

Vragen en antwoorden over EN ISO 11612*
Wat is EN ISO 11612?
Beschermende kleding in overeenstemming met en iso 11612 wordt gekenmerkt door beperkte vlamverspreiding en dient ter bescherming tegen stralingswarmte, convectieve warmte en/of contactwarmte en/of spatten van gesmolten metaal.
WAT ZIJN DE RELEVANTE TESTMETHODEN VOOR EN ISO 11612?
Er worden verschillende testprocedures uitgevoerd als onderdeel van de EN ISO 11612 norm:
A contact met vlammen
- Testen van de beperkte vlamverspreiding
Standaard:
- A1 = vlammen aan het oppervlak
- A2 = vlammende rand
Test:
- Er wordt gedurende tien seconden een vlam op het oppervlak of de rand van het stoffen materiaal gericht. De test is alleen geslaagd als het monster niet blijft branden, geen gaten vertoont en er geen brandend of smeltend materiaal afdruipt. Zowel de naverbrandingstijd als de nagloeitijd mag gemiddeld niet langer zijn dan 2 seconden.
B Convectieve warmte
- Bepaling van het warmteoverdrachtsgedrag bij blootstelling aan een vlam.
Standaard:
- B1 4 tot < 10 seconden,
- B2 10 tot < 20 seconden,
- B3 min. 20 seconden
Test:
- Bij deze methode wordt het monster boven een vlam gehouden. Aan de andere kant wordt de temperatuurstijging gemeten met een caloriemeter. Er wordt gecontroleerd hoe lang het duurt voordat een temperatuurstijging van 24°C optreedt.
C Stralingswarmte
- Bepaling van het warmteoverdrachtsgedrag bij blootstelling aan stralingswarmte
Test:
- Het materiaal wordt blootgesteld aan een warmtebron en de bijbehorende warmtestraling (20 kW/sqm). Er wordt een caloriemeter gebruikt om de temperatuurstijging aan het oppervlak van het weefsel te meten. Er wordt bepaald hoe lang het duurt voor een temperatuurstijging van 24°C optreedt.
Doelwit:
- C1 7 tot < 20 seconden
- C2 20 tot < 50 seconden
- C3 50 tot < 95 seconden
- C4 min. 95 seconden

- De beschermende werking testen met gesmolten aluminium
Standaard:
- D1 100g tot< 200g
- D2 200g tot < 350g
- D3 min. 350g
Test:
- De bescherming tegen spatten van vloeibaar aluminium is bepaald. Een gedefinieerde hoeveelheid vloeibaar aluminium wordt op het testmonster gegoten met een onderliggend membraan dat een huid simuleert. Het membraan mag na de test geen schade/vervorming vertonen.
E VLOEIBARE IJZERSPATTEN
- De beschermende werking testen met gesmolten ijzer
Doelwit:
- E1 60g tot < 120g
- E2 120g tot < 200g
- E3 >min. 200g
Test:
- De test wordt op dezelfde manier uitgevoerd als voor D. Een bepaalde hoeveelheid vloeibaar ijzer wordt op een testmonster gegoten. Er zit een PVC-folie op de onderkant van het testmonster. Deze simuleert de menselijke huid en mag na de test geen beschadigingen vertonen.
F Contactwarmte
- Testen van de beschermende werking bij een contacttemperatuur van 250 °C
Standaard:
- F1 5 tot < 10 seconden
- F2 >10 tot < 15 seconden
- F3 min. 15 seconden
Test:
- Een warmtebron met een temperatuur van 250°C wordt tegen het testmonster gehouden. De temperatuurstijging wordt gemeten aan de andere kant.

Wat zijn de vereisten voor beschermende kleding volgens EN ISO 11612?
Naast de beschreven testmethoden moet beschermende PBM-kleding aan verschillende eisen voldoen:
- Voor code E, D: Net als bij een pannendak moet de overlappende stof altijd bovenop liggen.
- Dit betekent dat er geen stromend ijzer of aluminium in de kleding terecht kan komen. De jas moet de broek voldoende overlappen.
- De halsopening moet een sluiting hebben.
- De afstand tussen knopen mag niet groter zijn dan 15 cm.
Wat zijn de toepassingsgebieden van EN ISO 11612?
Typische industrieën waar deze kleding wordt gebruikt zijn:
- Metaalverwerkende industrie Gieterijen
- Cementfabrieken
- Ambachten (bv. slotenmakers)
- Vervoersinfrastructuur (bv. spoorwegbouw)
- Petrochemie/raffinaderijen
- Energieleveranciers (bv. gemeentelijke nutsbedrijven)
WAT WORDT BEDOELD MET "INHERENTE VLAMBESCHERMING"?
Inherente vlamvertraging is een term voor de onbrandbaarheid van een materiaal. Dit betekent dat het materiaal zelf permanent en inherent vlamvertragend is. Inherente vlamvertraging is dus een permanente eigenschap en verschilt van materiaalafwerkingen met vlamvertragende stoffen.
* Aangezien dit beknopte samenvattingen zijn van bindende normen op het gebied van veiligheid en gezondheid op het werk, pretendeert dit artikel niet de vereisten die in de normen zijn vastgelegd volledig weer te geven. Hoewel dit artikel regelmatig wordt herzien door onze experts, kunnen we niet garanderen dat de informatie up-to-date en correct is.
Werkjacks volgens de norm EN ISO 11612
Hier vindt u een selectie van standaardproducten.
Werkbroeken volgens de norm EN ISO 11612
Hier vindt u een selectie van standaardproducten.
Tuinbroeken en overalls volgens de norm EN ISO 11612
Hier vindt u een selectie van standaardproducten.
