Waarom een risicobeoordeling onontbeerlijk is alvorens PBM's te kiezen

Voor ons als fabrikant van werkkleding en beschermende kleding hebben kwesties op het gebied van gezondheid en veiligheid op het werk een hoge prioriteit. Daarom willen wij enige belangrijke informatie verstrekken over het onderwerp "risicobeoordeling" en "risico-evaluatie".

Het is belangrijk dat de werkgever eerst een risico-inventarisatie en -evaluatie uitvoert. Aan de hand hiervan kan hij bepalen aan welke eisen beschermende kleding moet voldoen en wat het juiste PBM is (zie de Duitse wet arbeidsbescherming art. 3, 4 en 5). Daarnaast is het absoluut noodzakelijk om een praktijktest (wassen & dragen) uit te voeren.

A woman and a man in work clothes inspect processes in the chemical industry.

Risico’s beoordeel je door te kijken naar

Om de risico’s te inventariseren, moet de drager zichzelf de volgende vragen stellen:

WIE moet er beschermd worden?
WAARTEGEN moet er beschermd worden?
WAT moet er beschermd worden (bijv. lichaam, hoofd, handen)?
WANNEER moet er beschermd worden (bijv. bij alle voorkomende werkzaamheden)?

Die 7 stappen van risicobeoordeling:

De risicoanalyse vindt in meerdere stappen plaats:

Voorbereiden van de risico-inventarisatie en -evaluatie
Identificeren van de risico’s
Beoordelen van de risico’s
Vastleggen van concrete gezondheids- en veiligheidsmaatregelen
Implementeren van de maatregelen
Controleren of de ingevoerde maatregelen effectief zijn
Follow-up van de risico-inventarisatie en -evaluatie

Het "TOP"-principe

Risico’s moeten altijd direct bij de bron worden geminimaliseerd of geëlimineerd. Is dit niet genoeg, dan moeten er aanvullende organisatorische en persoonlijke – in deze volgorde – maatregelen worden getroffen. Het “TOP-principe“ is hiervoor bij uitstek geschikt:

T Technische maatregelen, bijvoorbeeld foto-elektrische beveiliging van beweegbare machine-onderdelen.
O Organisatorische maatregelen, bijvoorbeeld beperking van arbeidstijd bij werkzaamheden met hoge fysieke belasting.
P Persoonlijke maatregelen, bijvoorbeeld gebruik van persoonlijke beschermingsmiddelen

Als de risico’s in kaart zijn gebracht (wat zijn de gevaren en welke beschermende werking is noodzakelijk), kan het juiste persoonlijke beschermingsmiddel worden vastgelegd.

BP®-medewerkers controleren de kwaliteit van een BP®-jack.

PBM-verordening (EU) 2016/425: Welke voorwaarden gelden voor de verstrekking van PBM?

De Europese Verordening (EU) 2016/425 inzake persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM) is sinds 21 april 2018 van kracht. Deze Verordening vervangt Richtlijn 89/686/EEG en is rechtstreeks toepasselijk in de hele Europese Unie.

Sindsdien moeten alle EU-landen zich aan deze verordening houden bij het produceren en in het verkeer brengen van persoonlijke beschermingsmiddelen. Verordening (EU) 2016/425 regelt de voorwaarden voor het in het verkeer brengen van persoonlijke beschermingsmiddelen en het vrije verkeer binnen de Europese Economische Gemeenschap

Tevens regelt de verordening de essentiële veiligheidseisen waaraan persoonlijke beschermingsmiddelen moeten voldoen om de gezondheid van de gebruikers te beschermen en hun veiligheid te waarborgen.

An energy supplier wears Multinorm protective clothing and works in a room with a circuit breaker.

Risicocategorieën van persoonlijke beschermingsmiddelen

In bijlage I van PBM-verordening (EU) 2016/425 worden persoonlijke beschermingsmiddelen ingedeeld in risicocategorieën. De categorie is afhankelijk van het risico waartegen een PBM moet beschermen.

Er zijn drie risicocategorieën:

Categorie I: eenvoudige PBM’s die beschermen tegen lage risico’s. Een voorbeeld is regenkleding. Deze PBM’s hoeven niet te worden gecertificeerd door een externe keuringsinstantie en zijn niet onderworpen aan de Europese toezichthouder.

Categorie II: PBM’s tegen middelhoge risico’s. Een voorbeeld is waarschuwingskleding. Deze PBM’s worden door een externe keuringsinstantie gecertificeerd, maar ze zijn niet onderworpen aan de Europese toezichthouder.

Categorie III: complexe PBM’s tegen hoge risico’s, waaronder dodelijke gevaren en onherstelbare schade aan de gezondheid. Voorbeelden zijn laskleding, hittebestendige kleding, kleding die beschermt tegen een elektrische vlamboog en tegen chemicaliën. Deze PBM’s moeten door een externe keuringsinstantie worden gecertificeerd en zijn onderworpen aan de Europese toezichthouder. Middelen uit categorie III zijn voorzien van de CE-markering met een 4-cijferig getal: CE xxxx. Dit getal verwijst naar de onafhankelijke toezichthouder die regelmatig controleert of de persoonlijke beschermingsmiddelen voldoen aan de essentiële eisen van de geldende richtlijn.

Risicocategorieën van persoonlijke beschermingsmiddelen

In bijlage I van PBM-verordening (EU) 2016/425 worden persoonlijke beschermingsmiddelen ingedeeld in risicocategorieën. De categorie is afhankelijk van het risico waartegen een PBM moet beschermen.

Er zijn drie risicocategorieën:

Categorie I: eenvoudige PBM’s die beschermen tegen lage risico’s. Een voorbeeld is regenkleding. Deze PBM’s hoeven niet te worden gecertificeerd door een externe keuringsinstantie en zijn niet onderworpen aan de Europese toezichthouder.

Categorie II: PBM’s tegen middelhoge risico’s. Een voorbeeld is waarschuwingskleding. Deze PBM’s worden door een externe keuringsinstantie gecertificeerd, maar ze zijn niet onderworpen aan de Europese toezichthouder.

Categorie III: complexe PBM’s tegen hoge risico’s, waaronder dodelijke gevaren en onherstelbare schade aan de gezondheid. Voorbeelden zijn laskleding, hittebestendige kleding, kleding die beschermt tegen een elektrische vlamboog en tegen chemicaliën. Deze PBM’s moeten door een externe keuringsinstantie worden gecertificeerd en zijn onderworpen aan de Europese toezichthouder. Middelen uit categorie III zijn voorzien van de CE-markering met een 4-cijferig getal: CE xxxx. Dit getal verwijst naar de onafhankelijke toezichthouder die regelmatig controleert of de persoonlijke beschermingsmiddelen voldoen aan de essentiële eisen van de geldende richtlijn.